Positieve “besmetting”: JA, dat kan!!!

1 persoon die leeft op de frequentie van “optimisme & geen oordeel” balanceert 90.000 mensen die onder de 200 zitten in hun bewustzijnsstaat.

1 persoon die leeft op de frequentie van “pure liefde” balanceert 750.000 mensen onder de schaal van 200.

1 persoon die leeft op de frequentie van “bliss, oneindige vrede en verlichting” balanceert 10 miljoen anderen.

1 persoon die leeft op de frequentie van “grace & pure spirit” balanceert 70 miljoen anderen.

David Hawkins introduceerde de Bewustzijnsschaal, die ons laat zien wat onze bewustzijnsniveaus zijn en welke energie frequentie bij elk niveau hoort. Hoe kun je jouw eigen bewustzijnsfrequentie verhogen?

Wees zo liefdevol mogelijk. Wanneer wij onze hoofd hart coherentie bewust in stand houden, zal deze frequentie verhogen en niet alleen die van ons maar van veel meer mensen op aarde.

Kun je je voorstellen waartoe wij als mens in staat zijn in het leiden van de mensheid naar een meer gezonde wereld?!

Dus als je wat wilt betekenen voor de wereld dan is dit het.  De energie die we op deze wijze verspreiden is een zegening voor de wereld.

Tijdens onze behandelingen werken we aan de verhoging van onze menselijke frequenties. 

Herinneringen/ gevoel aan de ene kant en Taal/woorden aan de andere kant

Onze herinneringen worden gevormd met woorden, als we deze willen delen met een ander of willen opschrijven. Maar verstaat onze taal die herinneringen of verandert de taal de werkelijkheid?

Als je herinneringen gaat verwoorden, dan kies je bepaalde woorden wel en andere dingen laat je weg. Zo kan taal een heel andere werkelijkheid weergeven als onze innerlijke gevoelens/ herinneringen en emoties. We brengen bij het verwoorden onze gevoelswerkelijkheid via rationalisatie omhoog naar ons brein. Vanuit dat brein/mind proberen we gevoel te rationaliseren/ analyseren en zo ontstaan “mind – fucks”. Vervolgens staan we ons interne gevoel minder toe, omdat we gaan verdringen of verdedigen of projecteren op externe dingen buiten onszelf.

Als je iets wilt zeggen in een andere taal omdat een ander je anders niet verstaat, dan kan ver-talen heel praktisch zijn. Maar als we dingen die diep in ons gevoeld, beleeft worden, gaan ver-talen dan is het onpraktisch en theoretisch.

Gevoelens/emoties bevinden zich op de bodem van ieder mens. Mijn inziens ligt daar een diep verborgen kennis die zich nauwelijks laat verwoorden.
Die kennis leent zich niet voor wetenschappelijke verklaringen (geschreven taal) en ook niet voor discussies (gesproken taal) in bv. religie. Want dan zou je de werkelijkheid geweld aandoen.

Einstein adviseerde ooit dat het tijd is om onze problemen op te lossen op een ander niveau van denken: ‘zoek de antwoorden in je eigen innerlijk’.

Als wij getriggerd of geraakt worden en we hebben de neiging ons gevoel/herinneringen in ons lichaam omhoog te brengen naar het brein, komen we niet in contact met de emoties of het onderliggend thema.
Voor groei is het belangrijk om in contact te komen met deze emoties en te ontdekken wat er nu eigenlijk ‘onder ligt’. Durven te voelen is de weg naar meer balans, geluk en groei. We doen dat middels totale aanraking dwz in woorden helderheid brengen en lichamelijke aanraking om bij je ware emoties te komen.

Ruim je stenen op je levenspad op, anders struikelen je kinderen erover…

Wanneer wij als mens de dingen aangaan die op ons pad komen en niet vluchten, dan maken we de weg vrij voor onze kinderen om hun eigen lessen te leren. Dingen aangaan betekent dat je aandacht hebt voor alle aspecten, zowel rationele, emotionele als fysieke symptomen.
Aantrekkingskracht tussen ouders ontstaat vaak vanuit onbewuste herkenning van oude pijn/angst. Wanneer ouders hun eigen angst aangaan, door emoties te benoemen, te delen wat er in hen omgaat, dan ontstaat er een nieuw vertrouwen en kunnen angsten overwonnen worden. Niet alleen woorden, maar ook fysieke aanraking is onderdeel van onze behandeling vanuit een veilig nest.

Heling zonder lichamelijke aanraking bestaat niet. Ieder mens draagt oude pijn met zich mee. Deze pijn ligt opgeslagen in de ziel. Omdat lichaam en ziel verbonden zijn is de energie van de ziel in iedere cel van het lichaam aanwezig. Via lichamelijke klachten fluistert het lichaam om onze aandacht.

Oude pijn ligt opgeslagen in het onderbewuste geheugen. De energie van oude pijn zenden we aan alles en iedereen uit. De ziel bestaat uit heel veel informatie en een kind voelt en absorbeert de energie van de vorige generatie. Zo kan een kind gedurende 7 generaties oude pijn van ouders en voorouders voelen. Oude pijn kan gaan over niet gezien, gehoord en erkend zijn in wie je als kind was en wat je als kind nodig had en niet hebt gekregen.

Genezen betekent bewust worden van oude pijn. Door te begrijpen wat voor overleefmechanismen we gebruiken om oude pijn te omzeilen en door te opnieuw te leren voelen, wordt oude pijn genezen en vindt heling plaats in ons lichaam. Woorden maken bewust, door aanraking worden onze cellen her programmeert.

Wanneer ouders met hun eigen issues aan de slag gaan, geneest een kind vaak vanzelf, doordat er steeds minder te spiegelen is. Omdat alle zielen met elkaar in verbinding zijn en in een familie één ziel de collectieve oude pijn heelt, heeft dit een positief effect op álle zielen van de familie.
Dus….Verbeter de wereld, begin bij jezelf

❤ HET LIED VAN DE LIEFDE…. ❤

Liefde leert ons kijken met ons hart,
en niet met ons hoofd.
Zij kan ontroerd worden door wat zij leest
op het gezicht van de ander.
De liefde denkt niet in etiketten,
maar heeft een open oog
voor het unieke van ieder mens.

Liefde luistert achter de woorden
en hoort wat er eigenlijk
in het hart van de ander omgaat.
Zij beheerst de kunst van het zwijgen
om de ander niet te kwetsen.
Ook zwijgt zij omdat zij de ander
niet de fouten wil afnemen
die hij of zij als levensles nodig heeft.
De ware liefde verlangt er niet naar de ander te bezitten,
maar laat haar of hem juist vrij.

Liefde is je hart openen en kwetsbaar durven zijn.
Zo weeft de ware liefde draden van verbondenheid
van hart tot hart.

De liefde oordeelt niet,
maar is bescheiden en terughoudend.
Daarom kiest zij nooit voor meedogenloze eerlijkheid,
maar houdt zij rekening met wat het hart
van de ander aan kan en op dat moment nodig heeft.
De ware liefde spreekt daarom uit
wat de ander nodig heeft,
en niet wat wij zelf zo graag willen zeggen.

Liefde is niet zozeer geven en nog eens geven.
Zij weet dat het de hoogste gave is om de ander
toe te laten in je hart.
Meer dan wat ook heeft de ander vooral
onze aandacht nodig en een open hart
dat de ander omhult met respect en warmte.

Liefde weet ook hoe belangrijk het is
jezelf lief te hebben: wie zichzelf niet liefheeft,
kan net zo min van een ander houden.
De liefde weet grenzen te stellen en nee te zeggen
wanneer dat nodig is om bij jezelf te kunnen blijven.
Zij is dan ook in staat met respect en verwondering
naar zichzelf en naar de eigen levensgang te kijken.

De eigenlijke waarde van een mens
ligt in de kracht van zijn of haar liefde.
Liefde die zuiver en puur is, blijft …want wat ECHT is blijft bestaan

Vertrouw je daarom toe aan de liefde.
Stel je hart open voor haar,
en deel ervan aan wie maar ontvangen wil.
En weet: alleen de liefde is in staat de aarde
en de mensheid genezing te brengen.
Alleen zij.

Vaste vorm EN grenzeloos

Er liggen een paar jaren achter me waarin ik het verdriet/ zwaarte van de hele wereld op mijn schouders droeg, (on)bewust tot me nam, als ware het mijn eigen verdriet/ zwaarte….
En dat ik me niet alleen ermee vereenzelvigde maar tevens de illusie had andermans problemen op te kunnen lossen…

En wat een verademing is het voor mij, dat ik nu het verschil kan voelen tussen wat van de wereld is en wat van mijzelf.

Dat ik alleen maar het voorbeeld kan zijn voor die ander en dat een ieder zijn/haar eigen lessen heeft te leren, op een wijze die passend is voor die specifieke persoon.

Dat mijn eigen persoonlijkheid “vaste” vorm begint aan te nemen, zie ik als een teken van genezing, een teken van groei en een teken van meer en meer mijn eigen authenticiteit zijn.

De inhoud heeft kunnen rijpen in de jaren die achter me liggen met allemaal mooie en minder eenvoudige ervaringen.

Als ik mijn eigen boek over mijn leven lees, schrik ik wel eens van dat wat ik allemaal al mee maakte. Tegelijkertijd ben ik een beetje trots op hoe ik met al die ervaringen ben omgegaan. Geen slachtoffer zijn, geen projectie naar de ander, maar de verdieping aangaan en het helen in mijzelf.

Uiteindelijk moet je het zelf creëren (Selfcreation), ik zocht daarbij ook soms naar voor mij passende hulp. Dat proces heeft mij gevormd tot wie ik nu ben. Een rijpe vrouw, die als ervaringsdeskundige vele facetten van het leven kent, herkent, deelt, heelt en leeft.

Vooral dat laatste is mijn thema geworden: LEEF! Overleven heb ik veel gedaan. Voortbordurend op oude patronen was ik vaak niet eens bewust dat ik aan het overleven was. Nu voel ik mijn verantwoordelijkheid voor mijn eigen leven, mijn eigen keuzes en durf ik te zijn wie ik nu ben….

Wetende dat ook dit weer tijdelijk is, want alles is constant in beweging. Aan mij de uitdaging en de kunst, om steeds opnieuw mijn eigen balans te vinden. Daarom heeft mijn persoonlijkheid geen “vaste” vorm….maar wel degelijk vorm! Want zonder vorm was ik grenzeloos en toen liep ik leeg.

Soms ben ik nog weleens grenzeloos….heel bewust zelfs!!! Grenzeloos verliefd op het leven met al haar facetten,
Grenzeloos dankbaar voor het helende werk wat ik mag doen, Grenzeloos mijzelf ZIJN.
Dymph Brauckmann; een niet veel voorkomende naam, die ik vanwege haar uniciteit inmiddels met trots draag!

Verharden of Verzachten…?

Ons leven is een aaneenschakeling van ervaringen die we opslaan in onze cellen. Bij mooie ervaringen stromen we vaak door, maar bij pijn gebeurt er iets anders: Verharding

Fysieke pijn geeft een wond en daarop komt een korst; het begin van iets ergens weg willen stoppen.
Emotionele pijn geeft eelt op ons hart of ziel, een verharding/verstarring van onze natuurlijke harten stroom.

Maar als ons lijf blijft stromen i.p.v. verkrampen/verharden dan gaan we eenvoudiger mee in de stroom van het leven. Ik deel aan mijn klanten altijd het beeld van een grote boom en het rietsprietje aan de waterkant.

Wat gebeurd er met windkracht 10 ?
De grote boom valt om, takken breken, met kluit en al gaan stoeptegels mee.
Het riet buigt van links naar rechts en breekt niet, maar beweegt mee met windkracht 10.

Zo is het ook met ons fysieke en emotionele lichaam. Wanneer wij mee blijven stromen/bewegen dan zijn we minder blessure gevoelig.

Laatst las ik :
Bij de geboorte van een kuikentje moet het door de harde schaal van het ei heen breken om het leven in te stappen. Van donker naar licht zo start zijn leven…
Op dezelfde manier kunnen wij transformeren door het eelt op onze ziel, hart, lichaam te doorboren en verder te gaan in ons leven.

Kwetsbaar maar vol levens – moed!!!

We willen je graag helpen te verzachten, door diverse vormen van o.a. aanraking kan ik je terug brengen in jouw natuurlijke stroom en helpen om los te laten wat niet meer dient. Wees zo welkom!